دردنامه
دردنامه( نوشته شده توسط جناب دکتر کشمیری استاد و تحلیل گر طراز اول بازار سرمایه به جناب دکتر طیب نیا وزیر محترم اقتصاد )
///////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
وزیر محترم اقتصاد جناب آقای طیب نیا
سلام
گرچه نایی برای سلام دادن هم باقی نمانده ! جناب وزیر این نامه نیست ، دردنامه جامعه سهامداریست به شما برای اینکه بدانید با این جامعه در مدت حدود 2 سال از زمان تکیه بر مسند وزارت اقتصاد چه کردید .
جناب آقای وزیر این نامه را جامعه ای نوشته که در زمانی که مجلس در حال دادن رای اعتماد به شما بود قلبش تند تر از هر فرد دیگر جامعه ایرانی می تپید تا خدای ناکرده نکند شما رای اعتماد نیاورید که خوشبختانه یا شوربختانه رای آوردید و با رای اعتماد شما ما سهامداران هلهله شادی سر دادیم غافل از اینکه در واقع برای نابودی جان و سرمایه خود در حال شادی کردن بودیم و هنوز چند ماه از ریاست جنابعالی نگذشته شما کمر همت بستید تا جامعه سهامداری را به ذلت بکشانید .
جناب طیب نیا کار را به جایی رسانده اید که جمعیت 8 میلیونی سهامداران که همراه با خانواده هایشان حداقل به حدود 20 میلیون نفر میرسند هم قسم شده اند که در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری دور بعد انتقام جفاهایی را که در حقشان توسط دولت و در واقع شخص شما شده از دولتی که محبوب اکثریت این افراد بوده بگیرند .
جناب آقای وزیر آیا جناب رییس جمهور از عملکرد شما و چاقویی که از پشت به سهامداران زده اید اطلاع دارند ؟ آیا ایشان میدانند که شما با تزویر مردم را به بورس دعوت کردید و در کمال بی انصافی همه را به خاک سیاه نشاندید و متاسفانه پس از حدود 18 ماه افت بازار هنوز هم دست بردار نیستید .لطفا در پاسخ نفرمایید که بورس ریسک دارد که اینجانب و بسیاری از دوستان تهیه کننده این دردنامه بیش از 15 سال در این بورس فعالیت داریم و در بدترین و اسفناک ترین سالهای این مرز و بوم که هر روز تحریمی جدید بر این مملکت تحمیل میشد چنین روزهایی را شاهد نبوده ایم چراکه دولتی که در سالهای اول دم از قمار خانه بودن بورس میزد بعد از اینکه اهمیت این مجموعه اقتصادی را درک کرد پشت سهامدار را خالی نکرد و با تمام توان از او حمایت کرد جناب وزیر شما و تیم تان چه کردید؟
شما بر خلاف دولت قبل دم از حمایت از بورس زدید ولی با ناجوانمردی تمام هرگاه که پیکره بی جان این مجموعه خواست جانی بگیرد با دستور عرضه های آبشاری حقوقی های وابسته به دولت و عرضه های اولیه نابجا بورس را به خاک و خون کشیدید .
جناب آقای وزیر چگونه است که در تمام دنیا با از بین رفتن ریسکهای سیستماتیک ، بازارهای مالی رشدهای بسیار بالا دارند ولی پس از بیانیه لوزان و کاهش چشمگیر ریسک بازار بورس ایران و توافقی که به امید خدا در 50 روز آینده نهایی خواهد شد بازار بورس ما فقط 3 روز مثبت میشود و با جفای شما و تیم اقتصادی تان 30 روز تمام بعد از این 3 روز بازار منفی میگردد و قیمت اکثر سهام به شدت افت میکند و این افت همچنان ادامه دارد!!!!
جناب آقای وزیر موضوع وقتی جالب تر میشود که بدانیم درست در همین مدت نرخ سود بانکی پس از یک سال وعده و وعید 2 درصد کاهش می یابد ولی بازار سهام به لطف شما نه تنها استقبالی نمی کند که باشدت بیشتری افت میکند !!!!
جناب طیب نیا شما بهتر از ما میدانید که در تمام دنیا با کاهش جزئی نرخ سود بانکی ، بازارهای مالی به شدت واکنش نشان میدهند و روند صعودی میگیرند .چگونه است که این اتفاق در کشور ما به صورت معکوس عمل میکند ؟!!!
جناب وزیر 18 ماه قبل فرمودید که بازار سهام دچار حباب شده است و ترمز بازار را کشیدید تا مردم متضرر نشوند اکنون با تورم 14 درصد و سود بانکی 20 درصد و قیمت سهام یک سوم و یک چهارم شده که سود مجامع را هم در دل خود دارند نکند بازهم معتقدید که قیمت سهام حباب دارد ؟!!!!
نسبت قیمت به درآمد یا به قول ما سهامداران پی بر ای بازار در اکثر سهام به حدود 4 تا 5 رسیده است ولی قیمتها همچنان در حال نزول است !!! اگر واژه حباب برای شما آشنا بوده است قطعا واژه حباب منفی هم برای شما آشنا باید باشد .
جناب آقای وزیر به نظر شما اکنون بازار سهام دچار حباب منفی نشده است ؟ و وقت آن نرسیده است که سهامی که با 3 تا 4 برابر قیمت فعلی به سهامدار بخت برگشته 18 ماه قبل فروختید اکنون بخرید تا حداقل با حمایتی اندک بازار سهام جان تازه ای بگیرد ؟ و اگر اعتقاد دارید که بازار دچار حباب منفی شده است چرا در یک مصاحبه این امر را اعلام نمی فرمایید تا مردم به سرمایه گذاری در بورس دلقرص گردند ؟
جناب آقای وزیر کلام آخر اینکه آب در آسیاب دشمنان این مرز و بوم و بدخواهان این مملکت نریزید .تصمیم ها و جفاهای شما در حق بازار سرمایه سبب ایجاد یاس و نا امیدی در میان سهامداران و به تبع آن جامعه شده است .تا دیر نشده اعتماد را به بازار و سهامداران برگردانید قبل از اینکه صبر این جامعه صبور و رنج کشیده به پایان رسد .
ما زیاران چشم یاری داشتیم ..........خود غلط بود آنچه میپنداشتیم
تادرخت دوستی کی بر دهد ..........حالیلا رفتیم و تخمی کاشتیم
سربلند باشید و دلسوز
